مرید حضرت آیت الله سید محمد تقی آل هاشم:

حاشیه نگاری از دیدار با آیت الله آل هاشم؛

با دفترشان تماس گرفتم، وقتی سراغشان را گرفتم بدون اینکه منشی چیزی بگوید پشت خط منتظرم گذاشت. بعد از چند ثانیه صدایی آرام گفت: "سلام علیکم بفرمایید" وقتی خودم را معرفی کردم و گفتم یک وقت مصاحبه برای روزنامه ... می خواستم، بدون هیچ بهانه و به قول امروزی ها کلاسی گفتند:" امروز که نمی شود فردا خوب است فردا ساعت 10 من اینجا هستم"

روز بعد رأس ساعت 10 به دفتر امام جمعه رسیدم، دفتر آیت الله سید محمد تقی آل هاشم امام جمعه تبریز. وقتی وارد اتاق شدم دیدم یک سید روحانی خوش اخلاق و متین که روی صندلی کنار پنجره نشسته اند به گرمی از من استقبال کردند.

موضوع مصاحبه را که در جریان گذاشتم گفتند:" وقتی حاج آقا(آیت الله مجتهد شبستری امام جمعه تبریز و نماینده ولی فقیه) هستند ما کاره ای نیستیم، دیروز هم که گفتم تشریف بیاورید خواستم هم شما را زیارت کنم و هم اینکه راهنمایی تان کنم"

خلاصه زیر بار مصاحبه و گفتگو نرفتند اما نزدیک دو ساعت با هم صحبت کردیم، از اوضاع حوزه علمیه قم پرسیدند، حال و احوال مراجع عظام تقلید را جویا شدند و وقتی نام هر یک از مراجع را می بردم خاطره ای کوچکی از آنها نقل می کردند و می گفتند:" سلام گرم مرا به ایشان برسانید"

از وضعیت حوزه های علمیه که صحبت می کردیم مدام این جمله را تکرار می کردند که ما امروز به تربیت طلبه نیاز مبرم داریم.

آنقدر در دیدار با آیت الله آل هاشم احساس صمیمیت می کردم که آرامشی تمام وجودم را گرفته بود، فروتنی از سر و رویشان می بارید، کمتر امام جمعه ای را اینگونه متواضع دیده بودم.

وقتی خداحافظی کردیم مرا به منزل شان دعوت کردند برای صرف ناهار و گفتند: "هر وقت به تبریز آمدی رأس ساعت 10 همین جا هستم بیایید با هم صحبت می کنیم"

به این فکر می کنم حوزه های علمیه در گذشته چه شاگردانی را تربیت کرده که وقتی به چنین درجه ای هم می رسند مردم را فراموش و خودشان را گرفتار تجملات و بوروکراسی های اداری نمی کنند؛ برایشان فرقی نمی کند ارباب رجوع شان چه کسی است، پیر یا جوان، خبرنگار یا غیرخبرنگار...

بیت اله احمدی